Birşeyden elinizde çok fazla olduğu ve onunla ne yapacağınızı bilemediğiniz zamanlar oldu mu? Yapılacak işlerden veya listelerden ziyade yenebilir şeylerden bahsediyorum. Ablam elinde kocaman bir tabla petek balla çıkageldiğinde işte tam da böyle hissettim. Bal yabani çiçeklerden elde edilmişti ve itiraf etmeliyim ki şu ana kadar tattığım en lezzetli baldı. İşin iyi tarafı, bu baldan elimde kolay kolay bitmeyecek kadar çok olmasıydı!

Kaliteli bir balı yoğunluk ve tadından ayırt edebilirsiniz. İyi bir balın içerisinde daha az su bulunur ve bu onu daha kıvamlı yapar. En yaygın test az miktar balı bir bardak suya dökmek ve ne olacağını gözlemlemektir. Eğer bal suda kolayca çözülüyorsa balınız suyla seyreltilmiş demektir. Eğer bal çözülmeden dibe çöküyorsa daha saftır. Gerçek bir bal, mısır şurubu ve diğer yapay tatlandırıcılar karıştırılmış olanlardan daha farklı bir tada sahiptir. Balın rengi içinse üç farklı kategori bulunur: Açık, kehribar ve koyu. Bal koyulaştıkça daha fazla mineral içerir, fakat renk kalitenin direkt belirtisi değildir. Bazı üreticiler balın rengini koyulaştırmak için pekmez ekler ancak dikkat edilirse tat farkı rahatça anlaşılabilir.

Kocaman petek bal tablasının önünde ne yapsam diye düşünürken aklıma, belki şu meşhur arkaik şarkının da etkisiyle, birdenbire ballı lokma tatlısı geldi.

Bu klasik bir Ege tatlısı olmasına rağmen Yunanistan ve Orta Doğu’da da benzer tatlarla karşılaşabilirsiniz. Hamur her ne kadar basit bir mayalı hamur olsa da, doğru yoğunluğu tutturup kızartma tavasında yuvarlak şekilli lokmalara ulaşmanın zor olduğunu söylemeliyim. Aynı hamuru farklı ölçülerle tam altı (evet, rakamla da 6) kez denedim ve istisnasız hepsi başarısız oldu! Vazgeçip farklı bir tarif deneyecekken bir şans daha vermeden edemedim lokmaya. Ve evet! En sonunda, keçi inadım sayesinde, tamı tamına yedinci denememde dışı çıtır çıtır, içi ise yumuşacık Cunda lokmalarından elde etmeyi Cunda’ya gitmeden başarmıştım. (Cunda’da bu lokmalardan yemek için adadan kalkan son motoru kaçırmışlığım olduğunu düşünürseniz, ne kadar sevindiğimi de tahmin edebilirsiniz)

Eğer elinizde doğru bir tarif yoksa elde ettiğiniz lokmalar yumuşak olacaklar ve şerbeti gereğinden fazla çekecekler. Ve emin olun, o kadar denemeden ve ar-ge çalışmasından sonra benim tarifimle başarısız olmayacaksınız (yumuşak lokmalar artık kader değil).

İlk olarak dikkat etmeniz gereken şey, hamuru yoğururken çok fazla karıştırmamaya çalışmak. Eğer çok fazla karıştırırsanız, hamurda gluten oluşacak ve lokmalarınız ekmek gibi lifli bir yapıya sahip olacaklar. O yüzden hamuru yoğururken mikser gibi bir alet kullanmadan çatalla tüm un ıslanıncaya kadar karıştırmanız gerekli. Bir diğer nokta, şurubu kullanmadan önce oda sıcaklığıına getirmeniz. Sıcak bir şurubun içine lokmaları batırırsanız çıtır lokmalara hemen oracıkta veda edebilirsiniz.

Şurup için bal ve şeker karışımını denedim. Kakule tohumu, karanfil ve çubuk tarçın ekleyerek şurubun tadını zenginleştirdim. Normalde şurubu sadece su ve şekerden yapılsa da şimdiden söyleyeyim ki baharatları hazırlayın çünkü bu versiyonu denedikten sonra baklava bile keşke bu şerbetle yapılsa diyeceksiniz!

Malzemeler (8 kişilik)
Hamur için

• 200ml ılık su
• 280g çok amaçlı un
• 4 çorba kaşığı* sıvıyağ + 2 bardak* sıvıyağ (kızartmak için)
• 1 yumurta
• 1 çay kaşığı* instant kuru maya
• 1 çay kaşığı* pudra şekeri
• Bir tutam tuz

Şurup için

• 1 ⅓ bardak* su
• 1 bardak* toz şeker
• ⅓ bardak* çiçek balı
• Bir limon kabuğunun rendesi
• 10 kakule tohumu
• 2 karanfil
• 2 tarçın çubuğu

*Bardak ölçüsü Amerikan “cup” ölçüsüdür.  Yaklaşık 235 ml.’ye denk gelmektedir. Türk bardak ölçüsü ortalama 200 ml.’dir. Çorba kaşığı ve çay kaşığı ölçüleri de yine Amerikan ölçülerindeki “tablespoon” ve “teaspoon” karşılığıdır. Bu ölçüler için gerekli kapları mutfak malzemeleri satan yerlerden temin edebilirsiniz.

Tarif